Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Ναι καλά

Γεια Κόσμε! Όλα καλά; Τι κάνετε; Πού βρίσκεστε; Πώς περνάτε; Και η λοιπή τυπικούρα σε τέτοιες περιπτώσεις, που δεν έχεις δει τον άλλο για πολύ καιρό. Γιατί πού καιρός για αναγνώσεις και αναρτήσεις όταν όλος ο κόσμος γύρω σου δε σταματά να περιστρέφεται; Και είπαμε, προσαρμόζομαι πανεύκολα. Άρα, περιστρέφομαι κι εγώ μαζί με τον κόσμο. Τι σας λέω ε; Δεν πειράζει, αρκεί που καταλαβαίνω εγώ.

Μπαγιάτικα νέα
Μετακόμισα. Μπακ του μάμη. Μια ομορφιά. Τρώω ασταμάτητα φαγητό μαμάς. Έβαλα ήδη αρκετά κιλά αλλά δεν πειράζει. Θα το ξεπεράσω. Κάποια στιγμή. Το σίγουρο είναι ότι θέλω να επιστρέψω στην Αθήνα. Το τι θα γίνει, θα το μάθετε φαντάζομαι σύντομα.

Πιο φρέσκα νέα
Ξεκίνησα το πρωί να κάνω ανάρτηση και σχεδόν την τελείωσα. Και ήταν ανάρτηση από εκείνες που μου προκαλούν γέλιο, ακόμα και τη στιγμή που τις γράφω. Στην πορεία όμως, άλλαξαν πολλά.
Tώρα πια, δεν έχω καμία απολύτως όρεξη. Και αυτό γιατί ως συνήθως, μαλώνω. Με ποιον; Είναι ένα άλλο θέμα. Όχι με τον Αυτόν. Με άλλους, που σίγουρα δεν πρέπει. Άλλο ένα νέο. Πριν από λίγο μου είπε ο Αυτός ότι διαβάζει το μπλογκ μας. Είναι είδηση! Δεν το περίμενα.

Η ανάρτηση που ακολουθεί είναι γιατί δεν έχω λεφτά για να πάω σε ψυχολόγο. Όπου Κάποιος, οι άνθρωποι που με κάνουν να νιώθω άσχημα. Αν μπείτε στη διαδικασία να τη διαβάσετε, μην περιμένετε να βγάλετε άκρη. Ασυναρτησίες, τακτοποιημένες σε μία σειρά είναι. Δεν πειράζει. Ας ηρεμήσω εγώ και μη θέλετε παραπάνω.

Ηθικό δίδαγμα
Παίζει να μη μεγαλώσω ποτέ. Αλήθεια. Παχαίνω, δεν ψηλώνω άλλο (Χόμπιτ θα παραμείνω), γερνάω αλλά μυαλό δε βάζω. Πάντα οι άλλοι να κάνουν κουμάντο στη ζωή μου. Πάντα οι άλλοι να με καθοδηγούν. Δεν έχω άποψη. ΄Η μάλλον έχω αλλά δεν την εκφράζω γιατί κοτεύω. Φοβάμαι μη στεναχωρήσω κανέναν. Αν την εκφράσω θα τους πάρει όλους ο διάολος και θα τους σηκώσει. Και δε θα μου ξαναμιλήσει κανείς απ' όσους μου τη λένε ή θέλουν να μου την πουν. Κανένας απ' όσους προσπαθούν να ελέγξουν τη ζωή μου. Να πάρουν αποφάσεις αντί εμού και πάει λέγοντας.

Που λες Κάποιε, πάντα σε αφήνω να λες αυτό που σκέφτεσαι χωρίς αντίδραση. Και σε αφήνω να πιστεύεις ότι κάνω αυτό που θέλεις. Στην ουσία, ποτέ δεν το έκανα. Και ας το έκανα.

Άλλο που έχω να σου πω Κάποιε. Δε θέλω να μου μαυρίζεις την ψυχή με τα προβλήματά σου. Δε μ' ενδιαφέρει τι θα κάνεις στη ζωή σου. Άσε με στα ροζ μου σύννεφα. Δεν ξέρω τι προσπαθείς να κερδίσεις με το να μου λες όλα όσα μου λες. Δε με νοιάζει στην τελική. Μόνο το τομάρι μου με νοιάζει. Χώνεψέ το! Κάνε ό,τι σκατά θέλεις και μη με πρήζεις. Προτιμώ τα πράγματα να έρχονται από μόνα τους. Δεν κυνηγάω καταστάσεις. Δε σκέφτομαι ούτε συνέπειες, ούτε προβλήματα, ούτε λύσεις. Δεν μπορώ. Θέλω να ζω ανέμελα. Και ζω. Όταν είμαι μακριά σου. Τότε είναι που δε με απασχολεί τίποτα. Και όταν βρίσκομαι κοντά σου πάντα κλαίω. Το γιατί είναι οφθαλμοφανές. Η γκρίνια σου με ενοχλεί. Και ας είμαι η μεγαλύτερη γκρινιάρα του κόσμου.

Είπα ότι παίζει να μη μεγαλώσω ποτέ. Δεν ξέρω αν θέλω κιόλας. Υπάρχει ένα τραγούδι που νομίζω ότι κολλάει απόλυτα στην περίπτωσή μου. Για εμένα πρέπει να το έγραψαν οι γλυκούληδες. Γιατί εγώ φταίω για την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι κάθε φορά.
Φάτε το στη μούρη κι εσείς και ας μην το ακούσετε, όπως κάνω εγώ με τα δικά σας βιδεάκια.
"Ήσουνα γεμάτος σιγουριά και γαλήνη, είχες κάποιον τα προβλήματά σου όλα να λύνει.."Λέει σε κάποιο σημείο και είναι σαν να μου απευθύνει το λόγο.

Και τώρα που ΔΕΝ ηρέμησα καθόλου, θα βγω. Θα βγούμε με τον Αυτόν και με τα παιδιά για να πιούμε είπαμε. Και αν γίνω ζάντα, θα γίνω με λόγο και μετά από πάααααααρα πολύ καιρό. Οι αλκοολικοί κάτι παραπάνω ξέρουν και πίνουν και μεθάνε. Η μιζέρια μου εδώ θα τελειώσει. Σήμερα μετά από μεγάλο διάστημα δεν είμαι καλά! Να το γιορτάσω κι αυτό. Και επειδή υπάρχει και γι' αυτό το πράγμα τραγούδι που κολλάει, πάρτε μόνο τους στίχους:

Κρύος ιδρώτας κυλάει ξανά στο μέτωπό μου
κι εσύ, χαμόγελό μου
με ομορφαίνεις ξανά εκεί πάνω στον καθρέφτη,
με βγάζεις ψεύτη
Προσπαθώ να σου ξεφύγω κι είναι λάθος

μα νοιώθω πιο μονάχος
και πάω εκεί μπορεί για το καλό μου,
από κοντά χαμόγελό μου.

Μην αφήνεις τα μάτια σου από μένα και άνοιξε το φως
απ' την ανάσα σου ώρα στέκομαι θαμπός
σκούπισέ με ρε βλάκα ο καθρέφτης σου μιλάει
κοιτάχτε ένα μαλάκα σα χαμένος με κοιτάει.
Εγώ φταίω ρε που τόσα χρόνια σε ομορφαίνω
και να στολίζω τη μιζέρια σου επιμένω
για να μη δείχνεις λυπημένος ο καημένος
να μοιάζεις σώνει και καλά ευτυχισμένος.
Και εσύ να ψάχνεις τώρα αν κάνεις το σωστό
και να φοβάσαι ρε αυτό είναι το ευχαριστώ
για κάθε φορά που σ' έστηνα καλά μπροστά μου
μήπως και πάρεις λέει κάτι απ' τη χαρά μου.
Ή για εκείνες τις φορές που άνοιγες ρε την καρδιά σου
και μου άφηνες όλα τα μυστικά σου
για να σου φτιάξω μια εικόνα λέει πιο ψεύτικη ακόμα
με εκείνο το χαμόγελο στο στόμα.
Που σου χάρισε ό,τι πήρες, που σου έφτιαξε καριέρα
που σε ετοίμαζε καλά για αυτή τη μέρα
μα αφού έχεις πάψει σε εμένα να κοιτάζεις
μπορεί το τέλος σου ρε βλάκα να γιορτάζεις.

Πες μου χρόνια πολλά σήμερα θλίψη μου γιορτάζω
το πικρό μου το χαμόγελο καθρέφτη τώρα αλλάζω
σκύλα ζωή σε έμαθα πια γι' αυτό γουστάρω που γερνάω
και πίσω δεν γυρνάω.

Λοιπόν καθρέφτη δε πα' να δείχνεις ό,τι θες
πάνω σου αφήνω εγώ το χθες κι όλες εκείνες τις στιγμές
που έκλεβα από άλλους για να χτίζω το όνειρό μου
τέρμα λοιπόν χαμόγελό μου.
Πάρε μαζί και τις σπουδές, και των γονιών τις συμβουλές
και την καριέρα που μου τάζαν αν τη θες
πάρε διπλώματα πολλά πάρε και χρόνια υπομονής
πάρε το κύρος που θα είχα να χαρείς.
Αυτή τη μέρα αν μ' ακούς, λοιπόν, γιορτάζω
και την εικόνα που μου έφτιαχνες αλλάζω
δε κοιτάω δε ζητάω ό,τι πίσω έχω αφήσει εκεί
μοιάζει με βρώμικο ξεκλείδωτο κελί.
που δεν έσπρωξα την πόρτα τόσα χρόνια για να βγω
φοβόμουν ν' αντικρίσω το χαμένο μου καιρό
τώρα έχω μάθει, θα κάνω λάθη
θα σου χαρίσω τα σωστά και όσα είχα πάθει
Κι από όσα ακούσανε τα αυτιά μου κι όσα θάφτηκαν στο χρόνο
την τελευταία εικόνα εγώ κρατάω μόνο
περίσσια τώρα η αντοχή μπορώ και την κερνάω
Και πίσω δε γυρνάω.

Πες μου χρόνια πολλά σήμερα θλίψη μου γιορτάζω
το πικρό μου το χαμόγελο καθρέφτη τώρα αλλάζω
σκύλα ζωή σε έμαθα πια γι' αυτό γουστάρω που γερνάω
και πίσω δεν γυρνάω.


Α! Και πού είστε; Όπως λεν και στο χωριό μου: "Να παν να γαμηθούν, θα πάω για μπεκάτσες"
Τα φιλιά μου και την καληνύχτα μου!

6 σχόλια:

  1. πάρε με κι εμένα στις μπεκάτσες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τέλος οι μπεκάτσες γιατί νύσταξα. Από αύριο πάλι. Μόλις γυρίσαμε σπίτι και ίσα που έκανα κεφάλι. Πάω για ύπνο γιατί δεν την παλεύω.

    Να φορέσεις γαλότσες, θα πάμε στα βαθιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλο βολι :Ρ

    Εχεις απολυτο δικιο.. το σημαντικοτερο ειναι να μην στεναχωριεις την Αυτην που εχεις μεσα σου να το θυμασαι..

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στη πρώτη βάρδια θα σε πάρω για μια φρι-θέραπυ-σέσιον.
    Αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί σ'αρέσει η Αθήνα
    Φιλιά πολλά, απ'τα λουόμενα φρικιά! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπάρχει άνθρωπος...σε αυτό το κόσμο....που μπορεί να ελέγξει, εσένα...και τη ζωή σου;;;;;;

    Απίθανο μου φαινεται αγαπημενο μου αντιδραστικό μου πλάσμα.

    Γ@μησε τους ολους και άντε διακοπες με τον Αυτον.

    Ωχου τωρα.....σιγα μη κατσεις να σκασεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή