Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Τέλος

Βαρέθηκα να βαριέμαι. Αυτό ήταν. Μου πέρασε.

04:13
Χτυπάει ο κόκορας. Το ξυπνητήρι.
Μία φορά το έριξα και ψιλοάνοιξε στα πλαϊνά(γερμανική κατασκευή, πφφφ)

Σηκώνομαι έντρομη. Τρέχω το κλείνω. Το είχα βάλει στο φούρνο μέσα για να ακούγεται πιο δυνατά. Σκέφτομαι πως είναι νωρίς και πως μπορώ λίγο ακόμη να κοιμηθώ.

05:59
Είναι η δωδέκατη υπένθυμιση του κινητού που χτυπάει συνεχόμενα. Ξαναπετάγομαι. Αυτή τη φορά δεν προλαβαίνω να κουνηθώ. Ντύνομαι όπως να' ναι, πλένομαι, λερώνω την μπλούζα με οδοντόκρεμα, λέω ποιος χέστηκε;, βάζω αντιηλιακή, βάζω μάσκαρα, αρπάζω κλειδιά και φεύγω. Αφού κατεβαίνω από τον 3ο, θυμάμαι πως δεν έχω ελέγξει τις πρίζες. Ξανανεβαίνω. Ξεκλειδώνω, μπαίνω μέσα, κοιτάζω και δεν είχα τίποτα για το οποίο να πρέπει να αγχωθώ. Φεύγω και πάλι τρέχοντας.

06:35
Φτάνω στο μετρό New World. Οι κινήσεις μου είναι στάνταρ. Πάω και στήνομαι στο σημείο εκείνο που ξέρω ότι θα σταματήσει το δεύτερο βαγόνι και συγκεκριμένα η πρώτη πόρτα του δεύτερου βαγονιού. Έτσι, όταν θα φτάσω Σύνταγμα θα σταματήσει ακριβώς μπροστά στην έξοδο για Αιγάλεω και δε θα πετύχω κόσμο που με ενοχλεί.

Περιμένοντας στο Σύνταγμα, είχα την πανέξυπνη ιδέα να πάω τέρμα μπροστά. Στο 1ο βαγονάκι. Έτσι, στο Αιγάλεω θα έφτανα τέρμα πίσω. Είπα να αλλάξω λίγο τις σκάλες απ' όπου ανεβαίνω. Μπαίνω λοιπόν μέσα, βρίσκω και μία θεσούλα και κάθομαι. Δίπλα μου κάθονται 2 γυναίκες. Φτάνοντας Μοναστηράκι, ανεβαίνουν 2 περίεργοι τύποι. Ο ένας κάθισε ακριβώς απέναντί μου. Ακούω μουσική και κάνω πως κοιμάμαι για να αποφύγω το βλέμμα του. Νιώθω λίγο άβολα όποτε γίνεται αυτό. Στη στάση Ελαιώνας βαρέθηκα και άνοιξα τα μάτια μου. Κοιτάζω γύρω μου, όλο το βαγόνι άδειο. Οι 2 τύποι όμως μέσα. Πιο συγκεκριμένα, οι 2 τύποι ακριβώς απέναντί μου με κοιτάζουν, ψιθυρίζουν και χαμογελάνε. Αχ, πρωί πρωί. Για να μην πολυλογώ, ήθελαν να με πειράξουν, να με φοβερίσουν; δεν ξέρω. Πάντως, με ακολούθησαν για αρκετή ώρα και μου φώναζαν διάφορα. Θέλοντας και μη, είχα ξυπνήσει (από το άγχος) και ας μην είχα πιεί καφέ.

Πάω στη δουλειά, δουλεύω, γίνεται η ενημέρωση των γονέων και αντί για 2 που σχολούσα, σχόλασα στις 16:10. Είχα όμως αρκετή ενέργεια ακόμη. Παίρνοντας ξανά το μετρό για την επιστροφή, δεν κατέβηκα στη στάση του Νέου Κόσμου αλλά Συγγρού Φιξ. Πολλές αλλαγές σήμερα. Είπα να περπατήσω λίγο ακούγοντας μουσική. Αμερικανάκι εντελώς.

17:10
Είμαι κάτω από την πολυκατοικία, στο απέναντι πεζοδρόμιο. Κοιτάζω το σπίτι, αλλά, με τίποτα δε θέλω να ανέβω. Με τίποτα όμως. Και φεύγω ευθεία. Χωρίς να ξέρω προς τα πού πάω. Και μέχρι τις 19:00, τριγύριζα. Ανακάλυψα πολλά πράγματα που δεν ήξερα πως τα έχω δίπλα μου. Ένα παρκάκι υπέροχο, που όποιον και να ρώτησα δεν ήξερε πώς λέγεται, ένα Καρφουρ με τον πιο αγενή ταμία κλπ. Δε βαριόμουν και ας ήμουν μόνη. Καθόμουν και σε ξέμπαρκα παγκάκια και έκανα και ένα τσιγάρο, ακούγοντας πάντα μουσική. ΚΑΙ ΔΕ ΒΑΡΙΟΜΟΥΝ ΣΤΙΓΜΗ. Ήταν, νομίζω, μία υπέροχη μέρα.

19:05
Μπαίνω σπίτι. Ή καλύτερα, μπήκα στο μπουρδέλο που έχω για σπίτι. Παντού πεταγμένα ρούχα και τσάντες. Λες και μάλωνα με τον εαυτό μου το πρωί.. Πάω να βάλω μία τάξη, αλλά έρχεται η αδερφή για καφέ. Καθόμαστε και λίγο πριν φύγει, θυμάμαι το πλυντήριο. Πάω να αδειάσω το περιεχόμενο και τα μυρίζω. Μου βρωμούσαν λίγο. Ψέματα δε θα πω. Παίρνω την καλή μανούλα τηλέφωνο.
-Μαμά, αυτό κι αυτό έγινε.
-Βάλτα ξανά για ξέπλυμα.
-Πώς τα βάζω;
-Ρε Αυτή, δεν ξέρω τι πλυντήριο έχεις και δεν μπορώ να σου πω αν δεν το δω. Ψάξε το εικονίδιο τάδε.Γύρω στα 10 λεπτά θα κάνει. Και μην τα ξαναφήσεις μέσα! Δε θα στο ξαναπώ!!

Το βάζω και ξεκινάει.Έκανε κανένα μισάωρο. Πάω να το ελέγξω. Σκατά. Δεν ξέρω. Δε βγάζω άκρη. Πατάω το κουμπί που κλείνει το πλυντήριο. Το ανοίγω και τα ρούχα είναι φουλ μούσκεμο! Ναι, μούσκεμ-ο- είναι τα δικά μου ρούχα. Το ξαναβάζω πατώντας διάφορα κουμπάκια. Ξανά το κλείνω από το πλήκτρο τερματισμού. Πάλι τα ίδια. Εν τέλει, τα στράγγισα μόνη μου στην μπανιέρα και τα άπλωσα και πάλι.
Δείτε πλυντήριο και πείτε μου πώς σκατά ρυθμίζεται:




Αν βγάλετε άκρη, ενημερώστε με κι εμένα που είμαι άσχετη από τεχνολογία πλυντηρίων..

Ευχαριστώ!

Τώρα κλείνω για να στεγνώσω τα μαλλιά μου..
Και πού είστε; Κωλόψαρα; Μη βαριέστε ρε!
Ρίξτε και καμία ιδέα, εσείς οι Αθηναίοι, για το ποιο μέρος να επισκεφθώ αύριο.. Κοντά στα μέρη που ανέφερα να είναι .

Γεια!

8 σχόλια:

  1. γιατι 4.13 το ξυπνητηρι;για να απλωσεις τραχανα το εβαλες τοσο πρωί,αφου προλαβαινεις και αργοτερα;
    οι φωτο δεν ειναι πολυ κατατοπιστικες,εχει και αφης κουμπια;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα.. 4:13 γιατί μου αρέσει. Σήμερα ξύπνησα 7 και θα φύγω από το σπίτι στις 8:10. Με χαλάει πολύ λοιπόν που δεν έχω πολύ χρόνο στη διάθεσή μου.
    Όχι καλέ. Τι αφής να έχει; Ευχαριστώ πρέπει να λέω που έχει κανονικά κουμπιά.. Δε φταίνε οι φωτογραφίες. Το πλυντήριο φταίει.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το πλυντήριο να το πετάξεις και να μου φέρνεις να σου πλένω τα ρούχα..Καλησπέρες νοικοκυρεμένες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Την πιο γλυκιά μου καλησπέρα, στον πιο γαμάτο άνθρωπο! (γλυφτράκι ρε)
    Πολύ ευχαρίστως να το πετάξω, αλλά, δεν είναι και πολύ δικό μου..
    Παρ' όλα αυτά, μπορώ να σου φέρνω τα ρούχα μου;; Είναι πολλά όμως. Σ' αγαπώ, στο είπα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λοιπόν, έχω την εντύπωση ότι τα ακριβά πλυντρήρια είναι ακριβά επειδή έχουν πιο κατατοπιστικά κουμπιά...

    Είμαι σίγουρη πια...

    Είναι ωραίο που κάνεις βόλτες...Δεν έρχεσαι και από δω μεριά καμιά φορά?Έχει πολλά ωραία μέρη...Επίσης καλό θα ήταν να πάρεις κανένα ποδήλατο...Να δεις πως θα ξεφεύγεις!!;)

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ψιτ μπέμπα!! από την εταιρεία που το αγόρασες δεν μπορείς να ζητήσεις επίδειξη λειτουργίας? Εγώ έτσι έκανα (και φαντάζομαι έτσι κάνει πολύς κόσμος) κι έμαθα να το χρησιμοποιώ. Τα νερά τα βρήκες μέσα γιατί δεν έγινε ξέβγαλμα. Επίσης, "παίζει" να μην έκανε ξέβγαλμα γιατί είχες βάλει πάρα πολλά ρούχα στο κάδο! Είμαι καλά, στείλε μου ένα mail στο pinkfish@in.gr γιατί δε μπορώ να βρω το δικό σου κι εκεί θα σου γράψω και τα υπόλοιπα...φιλια :) :) PINK FISH

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. A, εμένα η μαμά μου, δεν με αφήνει ν' ανακατεύομαι με το πλυντήριο, μην της το χαλάσω.
    Αρρωστη ήτο πιασμένη και σηκώθηκε, εγώ δεν ήξερα..

    Δεν ξέρω τι σ' αρέσει και μεταξύ μας, δεν κατάλαβα και που μένεις (έτσι γρήγορα που διαβάζω), αλλά αμα δεν έχεις επισκεφθεί μουσεία, Το παλιο Μπενάκη και πιο πέρα το εκκλησιαστικό, είναι χαρμα οφθαλμών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή